Zuid thailand & Cambodia

Hallo lieve allemaal,

Ik zie dat het al mooi weer begint te worden in Nl! Dat vind ik een fijn idee. Ik zit nu in Cambodia op een plastic stoeltje weg te glibberen van mijn eigen zweet ieieielllllllllll.... Dus het idee dat het in nl warm is maakt mij blij, want dat is zeker een ander soort warm.

Van Hanoi Vietnam ben ik gevlogen naar koh Samui Thailand. Dit vond ik toch wel weer spannend aangezien met een vliegtuig reizen best wel wat serieuser is. alles goed bij je hebben, geen scherpe dingen in je handbagage, geen vloeistof mee door de douane etc. ( had ik natuurlijk net voor de douane een grote fles water gekocht). De vlucht ging prima en ik was er zo. Met de taxi naar mijn hostel en heerlijk met Ac slapen. De volgende ochtend wilde ik eigenlijk meteen door naar Koh phangang, want ik hoorde van iedereen dat er over twee dagen een full moon party was. En ja als je dan toch in de buurt bent is dat toch wel leuk om mee te maken. Bleek dat de mensen die ik eerder mijn reis had ontmoet ook daar waren. Erg gezellig dus. De full moon party zelf was erg commercieel en de muziek was nou niet echt joeppie. Dus we besloten om met een boot van het strand naar Eden bar te varen. Dit bleek uit verhalen een hele leuke plek te zijn. En idd het was een super leuke bar. We kwamen bij een strandje aangevaren en moesten nog een stukje over rotsen lopen waar uiteindelijk jawel de bar te voorschijn kwam. Uitzicht op de zee. Super feestje gehad.
De volgende dag wilde ik naar Koh tao om mijn duikcursus te doen. Helaas zat de ferry al vol dus moest ik nog een nacht overnachten in koh phangang. De volgende dag vroeg naar Koh tao. Daar ontmoette ik mijn vriendin Emmy die ik ontmoet heb in Laos. En heel fijn kon ik met haar een bungalo delen. Koh tao was super. Zeker ook door mijn duikcursus. Het is een hele andere wereld daar beneden. een prachtige wereld. Ik was af en toe wel een beetje nerveus. Het is toch gek om onder water gewoon te kunnen ademen. Zeker als je als oefening dan je masker af moet doen onder water je denkt dan dat je je adem in moet houden maar je kan ook met dan wat minder zicht gewoon onder water ademen heel bizar maar super gaaf.
Mijn Paddi heb ik gehaald!!!
vanuit Koh tao heb ik een behoorlijke busreis gehad naar Siem reap Cambodia. Jawel ik ging op weg naar Tatjana!!!!
Eerst moest ik met de boot naar het vaste land. Daarna met de bus naar Bangkok. En tenslotte met de bus van Bangkok naar Siem reap. In bangkok kwam ik aan om 5 uur in de ochtend en de bus naar Siem reap ging pas om 7 uur, dus drie uur wachten. Er was niks te merken in bangkok. Er waren zelf baren open nog waar ik gelukkig die drie uur even wat heb kunnen drinken nog. Ik was ook weer met een erg gezellige groep de zelfde kant op aan het gaan.
Bij de grens overgang van Thailand naar Cambodia moesten we uit de minivan en konden we even wat eten. De groep waar ik net behoorlijk wat uren en lol mee had gebracht werd ineens opgesplitst. Ik was met een jongen en een meid van de groep en vier andere waren met elkaar. We moesten in een soort restaurant achtig open gebouw naast elkaar
in een appart gedeelte zitten. Heel vreemd, want we gingen precies dezelfde kant op. Dus vroegen wij aan de personen of we gewoon bij elkaar konden zitten. Er werd gezegd: " jullie hebben een andere bus organisatie. Waarop wij zeiden dat geeft toch niet of we dan bij elkaar zitten of niet. Ik zag dat het andere groepje de pasporten aan hun soort van reislijder gaf. Dit was raar, want ik wist ( staat ook in de lonly planet ) dat je gewoon zelf naar een locet moest lopen en daar je visa moest regelen. Je hoeft je paspoort helemaal niet af te geven. Dit zei ik tegen de andere. En die pakte hun paspoort terug. Vanaf dat moment begon hun gids voor over de grens erg vaag te doen. Hij zei tegen hun dat er voor hun geen bus was naar de grens. Ik heb ervaren dat boos worden op deze mensen geen zin heeft. Dus zei ook tegen de rest blijf rustig en probeer een andere manier om daar te komen te zoeken. We vroegen het aan onze gids. En gelukkig mochten ze mee in dezelfde tuk tuk. Bij de grens aangekomen vertelde onze gids allemaal info. Hij vertelde dat de gids die zij hadden een oplichter was. Maar dat hij niks kon zeggen, omdat hij hem aan het bedreigen was. Onze gids vertelde dat het visa wat we gingen kopen 20 dollar is. Ook vertelde hij dat we beter hier al geld konden pinnen voor we de grens over wilde, want dan hadden we geen last van de extra kosten die gemaakt worden als je pint in Cambodia. Eerst moesten we door een controlle met paspoort en daarna moesten we pas een visa regelen vertelde hij. Hij zij dat als de mensen bij de visa gaan vragen om 20 dollar en 100 Bhat. We niet die 100 Bhat moesten betalen. De 100 Bhat staken ze namelijk zelf in hun zak. En als ze zouden zeggen dit moet je betalen dan moesten we zeggen haal je baas er maar bij. We waren al erg blij met de info die hij ons gaf. Maar nu afwachten of wat hij ons vertelde ook allemaal echt waar was.
En ja hoor. eerst de controle, daarna visa. En wat vroegen ze .... Jawel 20 dollar met 100 Bhat. Ik was de eerste die er stond en moest dus de confrontatie aan gaan. Al lachend zei ik : no no no 20 dollar thats it. Het gekke is dat het gewoon mensen van de overheid zijn die je gewoon staan op te lichten. Heel bizar. De man zei 100 Bhat. Waarop ik zei: get your boss for me. Hij reageerde niet pakte mijn paspoort en de 20 dollar aan, keek naar zijn collega en maakte mijn visa. Aan de rest vroeg hij niks meer. En toch zag ik van andere mensen pasporten met 20 dollar en 100 bhat voorbij komen. Waarbij je bijna wil zeggen: " dond't give the 100 bhat. Maar aan de andere kant zo kan je bezig blijven en het risico om dan zelf misschien in de problemen te komen loop je dan toch liever niet.
Alles was verlopen zoals onze gids had gezegd. Maar hoe gek is het om zo de grens over te gaan. Ik blijf me er over verbazen.
We moesten nog 4 uur reiden in een bus naar Siem Reap.
Ik was kapot en bij aankomst in mijn hostel heb ik mijn spullen uitgepakt en ben ik maar even een beetje de omgeving gaan verkennen. Ik wilde toch wel graag even ongeveer weten waar wat leuke dingen zaten om te doen voor als Tatt er de volgende dag was.
Vroeg naar bed en jawel Tatt ophalen de volgende dag.
Ik kon niet wachten. tuk tuk shauveur stond al klaar. Dus ik met een jawel prive tuk tuk op weg naar het vliegveld.
En zoals gewoonlijk is het weer heerlijk azieatische geregeld. ( hoezo borden met waar je moet zijn...) Gevraagd waar ik heeb moest en jawel ze was al geland. huh ze zou pas om half 11 landen en ik stond er om tien uur shittt. Heb ik haar nou gemist? zou ze me al zijn gaan zoeken. Maar nee hoor daar kwam ze aangelopen. Jaaaahaa ik moest best wel ff huilen, want na zo'n lange tijd zo'n goede vriendin te zien is dan toch wel heel erg fijn. En zoals altijd zaten we terug in de tuk tuk naar het hostel alles aan elkaar te vertellen. Alsof ik helemaal niet zo lang weg was en het heel normaal was dat we samen in Cambodia zaten.
Die zelfde middag zijn we naar Angkor wat gegaan om de zonsondergang daar te zien. De tweede dag zijn we voor twee uurtjes in een tuk tuk rond gereden. We hebben behoorlijk wat mooie tempels gezien.
De dag daarna zijn we naar Phnom Phen gereist. In een minivan. Dit duurde 7 uur. Bij aankomst hebben we eigenlijk eerst even de omgeving bekeken lekker gegeten en vroeg naar bed om de volgende ochtend optijd te zijn voor the killing fields.
Eerst zijn we de volgende dag naar een museum gegaan. Dit vertelde het verhaal van the killing fields al een beetje. En het museum zelf was een van de martel plekken. Het was erg zwaar al in het museum. Er waren kamers waar je in liep en waar de mensen zelf gemarteld waren. Ik ben daar nooit zo goed in en was bijna rennend overal weer uit aan het rennen. Ik hield het in het museum al niet droog. En was een beetje bang van wat er zou komen op the killing fields. Na het museum bracht de tuk tuk ons naar the killing fields zelf. Dit is niet te omschrijven in worden. Tatjana en ik hebben het niet droog gehouden.
We hebben de middag gekozen om lekker te chillen aangezien het behoorlijk wat met je doet zo'n ochtend met behoorlijk heftige verhalen. Dus hebben we ergens een zwembad gevonden en zijn lekker gaan relaxen.
De volgende ochtend zijn we naar sihanoukville door gerezen. Hier hebben we meteen een ferry naar Koh rong gepakt. Dachten we. We moesten eigenlijk op koh rong samuel zijn. eenmaal van de boot in Koh rong kwamen we daar achter en moesten we een sprintje trekken terug naar de boot. Ja bedenk dat maar eens met een backpack op je rug pffffff. We waren erg blij dat we niet in koh rong zelf er uit moesten. Behoorlijk toeristische en we hoorden over de zand vliegen die daar waren en we zagen meiden lopen die onder de rode plekjes zaten. Wel ook jammer, want ik kwam net een gast tegen die ik in Vietnam had ontmoet. Toch ook weer heel commische dat je allemaal mensen toch weer tegen komt in een heel ander land.
Aangekomen bij koh rong samuel waren Tatt en ik erg blij. Het was prachtig blauw echt heeeeel blauw water. Wit prive strand en jawel bungalo's aan het strand met uitzicht op zee. We hadden hier geen wifi, alleen electische tijd van 6 uur savonds tot 10 uur savonds. En 20 min lopen had je een klein vissers dorpje met allemaal locale mensen. Hier waren een paar restaurants. Op het puntje van het eiland was een restaurant waar we de zonsondergang heel mooi konden zien. Genieten!
We hebben hier een heerlijke dag op het strand gelegen en een dag gesnorkeld en prachtig coraal en heel veel vissen gezien. We hadden een onderwater camera gekocht en hebben foto's gemaakt alleen nu nog hopen dat de foto's ook wat worden. haha
terug van koh rong samuel op sihanoukville wisten we dat we hier een nachtje moesten overnachten om te kijken wat de volgende bestemming gaat worden. Liever bleven we hier niet een nacht. Het is hier erg vies zelf het zee water is vies!
vanavond gaan we met de nacht bus naar battambang om daar nog wat mooie uitzichten en landschappen te bekijken.
Ben benieuwd.

Daaaaaaag tot mijn volgende verslag!

Smakkerd